Grazas á creatividade dos/as alumnos/as de 1º ESO e da súa profesora de Lingua castelá e Literatura, Montse Vila, podemos celebrar o Día do Libro coa publicación dunha obra orixinal, a Antología poética del Coronavirus. Durante o tempo de confinamento nos seus fogares, os estudantes de 1º ESO, coordinados por Montse Vila, idearon e redactaron unha obra poética completa que recolle as súas reflexións e inquietudes arredor da enfermidade que está a transformar a nosa realidade.
As dúas primeiras partes deste texto foron xa publicadas nos posts do noso blogue correspondentes ao Día da Poesía (21 de marzo) e o Día do Libro Infantil e Xuvenil (2 de abril). Agora, no Día do Libro, ofrecémosvos a derradeira sección desta antoloxía, para que poidades comprobar de primeira man o talento poético do noso alumnado. Noraboa polo extraordinario resultado final!
Feliz Día do Libro!
Una
pequeña anomalía
en casa
nos tiene encerrados.
Ni a la
playa ni al parque vamos
pero
así muchas vidas salvamos.
Una
pequeña anomalía,
nos
impide salir del hogar,
pero yo
le digo al coronavirus:
¡esta
batalla la vamos a ganar!
Fabián García (1º ESO A)
Las
mañanas son aburridas,
pero
tenemos vecinos amables
que nos
hacen compañía.
Todo el
día metidos en casa
sólo se
sale para lo necesario,
la
gente no anda de paseo
ya que
si los pillan , una multa.
La
gente tiene miedo,
y para
protegerse,
llevan
mascarillas y guantes,
se
están acabando y por eso
la
gente hace su propia mascarilla,
así
ayudan a los que
la
necesitan.
Lava
mucho las manos
y si
vas de compras
limpia
bien lo que compraste
y
sácale la bolsa y tírala
así
pararemos el virus.
Yaiza Castro (1º ESO A)
Este
virus es malvado
en el
mundo, el menos amado.
El
virus es prevenible,
lavarse
las manos es imprescindible.
Muchos
están contagiados
y otros
han fallecido
pero no
hay de qué preocuparnos
porque
este virus será vencido.
Carlos Rodeiro (1º ESO B)
El
coronavirus
El
coronavirus no debería existir,
si no
quieres morir,
a clase
no debes asistir,
y así
el virus no expandir.
Érika Álvarez (1º ESO C)
En un
abrir y cerrar de ojos
te
cambia la vida sin reconocer
como un
virus puede manejar
tu vida
sin apenas comprender.
Somos
marionetas sin rumbo
atemorizados
por el miedo a perder
nuestra
familia y amigos
injustamente
sin poder entender.
Lucharemos
todos juntos unidos
para
nuestros miedos poder vencer
ganando
la batalla a este enemigo
que en
este mundo acaba de nacer.
Manuel Traba (1º ESO A)
Del
oriente más lejano
ni
andando ni corriendo.
Vino un
bicho malvado
llamado
Coronavirus.
Vino
volando
echándole
mucho morro
metiéndose
con todo el mundo
y
obligando a pedir socorro.
Martín Castiñeira (1º ESO C)
Lluvia
en los cristales,
deseos
desesperantes
de
libertad robada,
atrapada
y encerrada.
El
retorno de las risas ,
de los
juegos en los parques,
de la
música e ilusiones,
que
ocupan nuestros corazones.
Raúl Busto (1º ESO C)
“Cuarentena”
Desde
que empezó este encierro
yo
estoy que me pierdo,
no sé
si es de día o es noche
y mi
abuela ya no coge el coche.
Quiero
correr, reír, jugar
y a la
calle ir a brincar
encontrarme
con mi familia
y
disfrutarlo cada día.
Dicen
que lo vamos a superar
y yo
por eso voy a explotar!
“Quédate
en casa” chillamos
y desde
las ventanas gritamos.
Tapetes
por toda la casa,
mi
abuela no para de ganchillar
muchos
pasteles y comida,
voy a
“tolear”.
Helena Insua
(1º ESO C)
Lo
estamos viviendo.
Es
nuestro enemigo.
De
China está viniendo,
nos
somete a castigos.
Contra
la enfermedad
nos
quedamos en casa.
En esta
sociedad
la
libertad es escasa.
La
gente en las ciudades
desea
salir
de sus
hogares.
Pero
tranquilos,
vamos a
RESISTIR
Lucía
Fernández (1º ESO C)
Un
virus llamado coronavirus
procede
de Wu-han,
este
virus, muchas muertes da,
es
difícil combatirlo, eso es un truismo.
Afecta
mucho a la gente
con
problemas en la respiración,
no se
sale, hay que tenerlo en mente,
para
que no acabe con toda la región.
Roberto Ramos ( 1º ESO A)
“Rap
del coronavirus”
Esto
está fuera de control,
ya no
sé ni qué pensar.
Mucha
gente está muriendo
y no
hacen por remediar.
Las
personas no se comportan,
sus
actos no dejan de contaminar.
A ver
si paran de una vez
y
empiezan a pensar.
La
gente mucho se queja,
sin
saber la moraleja,
ojalá
el desenlace de la pandemia
no
acabe con la gente buena.
Andrea Rey (1º ESO C)
Me
aburre tanto esta cuarentena
que
preferiría chocarme contra una colmena.
No
aguanto más encerrada,
es como
si estuviera siendo torturada.
Nos
mandan un montón de tareas
y aun
por encima, te dicen que leas.
Sólo me
he leído el cuento de Tarta de Fresa
y ya he
roto la pesa.
Sofía
Darriba (1º ESO B)
Este
virus me hace reflexionar,
en casa
se hay que quedar,
aunque
todos nos queramos marchar,
en casa
se hay que quedar.
Entre
todos ayudar
y a
muchas personas salvar,
cuidado
al saludar.
Uno a
nadie se puede acercar
y mucho
menos abrazar o besar.
En casa
se hay que quedar
aunque
a nuestros familiares queramos visitar
y
fiestas o cumpleaños celebrar,
con
nadie nos podemos juntar,
sólo
salir, ir a comprar,
a la
mascota pasear
y por
último a trabajar
pues
sino además de que nos van a multar
entre
todos nos podemos contagiar.
María Mouzo (1º ESO C)
Con
este virus, el mundo parece que está en guerra
sin
armas pero con llantos de tristeza.
Algunos
se lo tomaban a broma
pero
poco a poco vieron no era una trola.
Para
tener productos contra ello
a
cambio piden dinero
cuando
se debería ayudar porque está en el mundo entero.
Esto es
la realidad, es lo que pasa,
así
que, quédate en casa.
Carla Arias (1º ESO C)
No hay comentarios:
Publicar un comentario